Waar was je?
Daar staan mijn ouders, naast elkaar. Ik ga voor ze staan en kijk mijn vader aan. Op dat moment breek ik. Ik kan niet meer op mijn benen staan en val letterlijk op mijn knieën op de grond. Ik kan alleen nog maar huilen. Alsof alle pijn,verdriet en emoties die ik nooit heb toegelaten in al die jaren, er op dat moment uitkwamen. “Waar was je! Godverdomme waar was je toen ik je nodig had! Waarom heb je mij niet opgevangen. Waarom heb je mij niet weggehaald?!” Is het enige wat er de hele tijd door mijn hoofd gaat.
Ik hoorde achter mij de trainer: “We voelen de pijn en dat er HEEL veel speelt maar we moeten de oefening afmaken. “ Ik probeer weer op mijn benen te gaan staan herpak mijzelf. Spreek netjes de zinnen uit die de trainer mij voorzegt.
Wat de zinnen precies waren, dat weet ik niet meer. Maar de helende zinnen zorgden wel voor rust in mijn lijf.
Dit was een kleine 2 jaar geleden. Ik had in mijn ogen al best wel wat ervaring met Systemisch Werk, naar opstellingen avonden geweest, gelezen, in mijn opleiding oefeningen gedaan. Ik weet systemisch hoe het zit. Mijn hoofd snapte wat er is gebeurd en dat mijn vader ook alleen maar heeft gehandeld zoals hij dacht dat het beste was. En natuurlijk had ik er wel eens over nagedacht waar hij was toen het bij ons thuis niet goed ging. De nieuwe vriend van mijn moeder was geen leukerd zullen we maar zeggen (zachtjes uitgedrukt). Maar ik bedacht mij dan, heel systemisch, dat mijn vader ook vanuit juiste intenties heeft gehandeld. Al vond ik die juiste intenties soms wel ver te zoeken. Ik bedacht mij dan weer: ik ben 50% mijn moeder en 50% mijn vader. Ik accepteer zijn (aan)deel en buig voor zijn lot.
Nou klinkt geweldig toch? In mijn hoofd absoluut wel.
Maar toen ik daar stond, voor mijn vader (niet mijn echte, maar de representant) voelde ik alles. Ik had nog nooit de emoties gevoeld en ze er laten zijn.
Ons hoofd kan alles bedenken. Dat wil niet zeggen dat er dan ook een vertaalslag naar je lichaam is. Wat in mijn ogen echt nodig is om trauma te kunnen verwerken.
Waar was je? Dàt gemis voelen tot op het bot was nodig om los te kunnen laten. Weer een stukje geheeld in plaats van weggedrukt.
Meer lezen over Systemisch werk?
Loyaal aan je ouders
