U was misschien niet de oma die ik me had voorgesteld…

door Nina | nov 2, 2022 | On my mind

Een paar weken geleden werd ik ’s ochtends door mijn moeder gebeld, “Nien, het gaat niet goed met oma.”, “Ik kom eraan”. Ik ben naar mijn oma gegaan en ben, op 2 – 3 uur na, tot en met en na haar overlijden bij haar geweest.

Misschien voor jullie normaal, voor mij niet. Ik heb niet een dusdanige band met mijn oma dat je zegt ik blijf erbij. Eerlijk ze was niet eens altijd leuk tegen mij.

Ik dacht nog wat zullen anderen denken

Ik voelde alleen heel sterk dat ik erbij wilde en moest zijn.  Ik dacht nog wat zullen anderen denken; wat moet zij erbij? Ze komt nooit, ze laat nooit wat horen, welk recht heeft zij.
Gelukkig heb ik niet geluisterd naar die gedachten, waarvan ik dacht dat anderen die misschien mochten hebben. Voor mij is het een hele mooie en liefdevolle ervaring geweest waar ik voor mijn eigen processen ontzettend veel inzichten heb mogen krijgen, waar ik weer gegroeid ben. Ik ben mijn oma daar dankbaar voor.

ruzies gebaseerd op oude pijnen, emoties, overtuigingen en aannames

Bruiloften en begrafenissen brengen sluimerende en onderliggende irritaties en emoties naar boven die niet altijd even terecht zijn. Ze zijn voer voor nieuwe ruzies gebaseerd op oude pijnen, emoties, overtuigingen en aannames.
Waarom komt de een wel, de ander niet? Waarom gedraagt de een zich zo en de ander weer anders. We kennen vaak niet het hele verhaal. Iedereen uit een gezin/familie heeft een ander verhaal ook over dezelfde situatie. We kijken allemaal met een andere bril.

Een ding waar ik voor mezelf heel helder en duidelijk in ben: iedereen heeft het recht om afscheid te nemen op de manier die voor hem goed is. Wie ben ik om te bepalen of een ander wel of niet mag komen.

Waarom denk je wat je denkt, voel je wat je voelt?

Misschien heb jij ook dat gevoel over een familielid, een broer, zus, nichtje, neefje ,moeder vader. Misschien kun je de volgende keer in zo’n situatie eens bij jezelf bedenken: Wat gebeurt er nu? Waarom denk ik dit? Zit er bij mij een pijn? Een boosheid? Een irritatie? Is dat nu relevant? Waar draait het nu om? Draait het om mijn pijn of draait het om de bruiloft/sterven/feestje van de ander? Kan ik mijn eigen gevoel daarin even parkeren? Is mijn visie de enige juiste visie? Kan ik iedereen de ruimte geven op zijn manier afscheid te nemen/ feest te vieren zoals ik dat zelf ook wil?

Gun elkaar die ruimte.

Ik heb uiteindelijk ook op de crematie van mijn oma gesproken. Ik heb dit gedaan uit respect en liefde naar mijn oma, bewust van de lessen die zij mij in dit leven heeft mogen leren.

Dat stuk wil ik graag met je delen. Wat als je namelijk naar situaties kan kijken met de vraag: Wat heeft het me uiteindelijk opgeleverd, wat heb ik ervan kunnen leren?

Lieve Oma,

Misschien niet de eerste die u had verwacht hier te staan maar desalniettemin zeker gemeend en vanuit liefde.

U was misschien niet altijd de oma voor mij die ik me had voorgesteld. Maar toch heb ik veel van u mogen leren alhoewel ik dat op het moment zelf misschien niet altijd door had, zeg maar gewoon niet eigenlijk

De laatste jaren realiseer ik me steeds meer dat we allemaal een eigen reis hebben op deze wereld en dat we daarin onze eigen weg mogen vinden.

Dat die weg niet altijd even makkelijk is weten we allebei.

Dat besef maakt dat ik mijn leven en ervaringen op een andere manier probeer te bekijken. Probeer te kijken wat situaties en ervaringen mij hebben geleerd en wat het mij heeft gebracht.

Ik heb de laatste anderhalve dag van uw leven van heel dichtbij mee mogen maken.
36 uur met een lach, een traan, angsten aangekeken, een les in oordeelloosheid, nieuwe ervaringen die niemand mij meer afpakt, leermomenten en een reis door de tijd met het besef wat de lessen zijn die u mij heeft mogen leren.

Dankbaar dat ik deze ervaring met u mocht delen. Dat ik door deze ervaring mooie en belangrijke inzichten heb mogen krijgen en weer een stap verder ben in mijn eigen proces.

Het besef dat u de wilskracht en het vechten voor jezelf en het leven door hebt gegeven van moeder op dochter en mijn moeder, uw dochter, ook weer op ons, haar kinderen. Misschien lijken we dan toch meer op elkaar dan we dachten.

Lieve Oma, de dood bestaat niet, mensen sterven alleen als ze vergeten worden. Als ik u herinner dan zal u altijd hier zijn.

Liefs Nina