Ik weet het nog als de dag van gisteren. Ik zag jou, je zat op de bank met mijn moeder. Ik denk niet dat het de eerste keer was dat ik je zag. Eerlijk gezegd weet ik dat niet meer zo goed..
Wat ik wel weet is dat alles in mij wist: “dit is foute boel. Ik mag jou niet.“
Ik wist ook dat jij dat wist. Wij worden geen vrienden. Ik mag jou niet, jij mag mij niet.
Ik was denk ik 4. Maar we wisten het allebei.
Niet zo gezien, zeker niet gevoeld
En, oh boy, wat heb ik gelijk gekregen. Je was mijn stiefvader. Ook al heb ik dat nooit zo gezien en zeker niet gevoeld. Je was altijd de vriend van mijn moeder.
De constante dreiging was altijd aanwezig. Nooit weten hoe je bui was. Niet weten hoe je zou reageren. De woede uitbarstingen. Het verrot schelden, koffiekopjes die, soms vol, door de kamer langs mijn oren vlogen of een prullenbak.
En wanneer komt het moment dat het niet meer bij dreigen blijft maar dat je echt uithaalt.
En soms dacht ik maar, sla maar, doe het dan. Want dan zou het zichtbaar worden.
Wat een toffe stiefvader
En wat was je aardig als er vriendinnetjes op bezoek waren.. “Wat een toffe stiefvader heb jij!”. Ik hoor het ze nog zeggen. “Wacht maar tot je deur uit bent..” dacht ik dan. En soms zei ik dat ook gewoon.
Wij stonden vaak recht tegenover elkaar. Ik hield me niet in. Bang, maar eigenlijk ook niet. “ Kom maar op” heb ik vaak gedacht, jong als ik was.
Je moet naar de huisarts
Rond Kerst, ik was ongeveer 12, escaleerde de boel. Mijn broertje was niet lekker en hij vond dat mijn moeder maar naar de huisarts moest gaan. Mijn moeder vond dat niet nodig. Hij werd boos en heeft geprobeerd mijn moeder om het leven te brengen.
Het was een vreselijke tijd. Hij is nog een hele tijd gebleven. We zijn geleefd in die tijd weet niet precies hoe lang het allemaal duurde… maar iedere maand was te lang.
Hij ging niet weg. At nog gewoon mee en deed nog steeds zijn ding. Dreigend uiteraard, vond dat hij nog steeds kon bepalen wat er gebeurde.
Opgepakt en eindelijk rust
Uiteindelijk is hij dan wel vertrokken en in de buurt gaan wonen. Helaas betekende dat nog steeds geen rust. Ik zal jullie de details besparen, maar hakbijlen, politie, (dreigen met) ontvoering zijn allemaal gepasseerde onderwerpen.
Met behulp van onze wijkagent is hij opgepakt en heeft hij een tijdje vastgezeten. Rust….
Het was heftig Ook omdat we vaak lijnrecht tegenover elkaar stonden. Een hoop uit mijn jeugd weet ik niet meer. Ik kan je wel vertellen dat mijn jeugd voor mijn gevoel vele jaren langer heeft geduurd dan zou moeten. Dat er zoveel is gebeurd dat je denkt hoe kan dat in die “paar” jaar.
Maar bij deze wil ik je iets vertellen: Ik vergeef jou.
Betekent het dat ik dan vergeet wat je (mij) hebt (aan)gedaan. Dat ik vergeet dat je probeerde de prullenbakken naar mijn hoofd te gooien.. Dat de (soms volle) koffiekopjes ons om de oren vlogen, de altijd dreigende houding die je had en het benadrukte als het niet ging zoals je ging. Dat je mij de “heilige maagd Maria” noemde.
Nee natuurlijk niet.
Die keuze heb ik
Maar het betekent dat ik verder ga en kan. Het betekent dat jij geen invloed hebt op mij. Dat mijn leven niet beïnvloed wordt door jouw keuzes toen ik klein was. Dat ik de keuze maak een andere weg in te slaan. Die keuze heb ik namelijk en jij trouwens ook. Ook nu nog. Je kan altijd de keuze maken het anders te doen.
Vandaag is de eerste dag van de rest van je leven…
Ik vergeef jou… 3 kleine woordjes van grote waarde. Ik vergeef jou omdat ik weet dat ook jij je portie gehad moet hebben. Dat praat het uiteraard niet goed. Jij hebt de keuze gemaakt om met jouw opvoeding te worden zoals je was omdat je misschien niet beter wist of omdat je wel beter wist maar niet kon.
Iets positiefs uit iedere negatieve ervaring
Ik heb besloten om na mijn ervaring met jou een andere keuze te maken. Ik heb altijd, hoe klein ik ook was, gerealiseerd dat er uit iedere negatieve ervaring iets positiefs te halen valt. Hoe moeilijk die soms ook te vinden is. Hij is er echt. Hoe moeilijk het ook allemaal is geweest want Man, wat heb ik je gehaat.
maar jij bent ook maar een mens. Ik vergeef jou!
Heel jezelf
Uiteindelijk blijft alles een keuze. Ik kan mijn jeugd voor een hoop dingen de schuld geven. Het is gerechtvaardigd in een hoop ogen. Maar als ik iets doe wat niet klopt is dat nog altijd mijn keuze. Misschien ingegeven door de voorbeelden, patronen, overtuigingen die ik heb gehad/gecreëerd maar dan nog is alles mijn keuze.
Iemand vergeven werkt helend voor jezelf. Het is niet interessant of je het de persoon in kwestie persoonlijk kan vertellen. Het gaat erom dat jij iemand kan vergeven zodat JIJ verder kan gaan.
Jij bent jij, in het hier en nu. Jij bent niet je gedachten, je ervaringen. Je kan andere keuzes maken. Niet altijd even makkelijk maar wie zegt dat het leven makkelijk is 😉
Je mag fouten maken, je hoeft niet perfect te zijn, doe wat jou het beste lijkt.
I’m only human, I do what I can – Rag’n Bone Man
Wil jij ook andere keuzes maken? Ik kan je helpen. Je kan me altijd bellen, appen of mailen. Direct een afspraak maken is uiteraard ook mogelijk. Samen in gesprek.
