Daar zat ik dan voor de derde keer, in de wachtkamer. Ik was bij de huisarts geweest, niet voor mezelf maar voor mijn zoontje van een paar weken oud. Mijn eigen klachten wuifde ik weg.
De volgende dag belde de huisarts hoe het ging met mijn zoontje en terloops ook met mij.
“Oh nog steeds steken, maar komt goed”. “Morgenochtend verwacht ik je op de praktijk.”
Ik ging er nog tegenin maar ze was onverbiddelijk. “Ik zie je morgen!”.
Ik werd linea recta doorgestuurd naar het ziekenhuis. Een longembolie moest uitgesloten worden.
Foto gemaakt en gesprek met de longarts. Niks aan het handje. Mooi, ik kon weer verder.
Hoeveel dagen of weken er voorbij zijn gegaan, geen idee. Maar midden in een discussie brak ik, ik ben gaan hyperventileren en huilen. Ik kon niks meer.
En weer zat ik bij de huisarts.
Ze vroeg mij: “Wat wil je? Dood gaan of naar je lichaam luisteren?” Die kwam binnen. 3 kinderen, een huishouden, 1 kind die ‘s nachts stikte in zijn slaap maar waarvan de artsen zeiden “het is niks” (later bleek dit verborgen reflux te zijn). Een hobby ernaast (lees tot 2 uur ‘s nachts ermee aan het werk en er ‘s ochtends weer vroeg uit voor de kinderen). Een overtuiging dat IK kinderen wilde en een ander daar niet mee kon opzadelen. Alle feestjes aflopen van vrienden, familie, kennissen, buren etc. To-do lijstjes waar ik andere to-do lijstjes mee bijhield. Ik was op, klaar, uitgeput.
Ik zat op de bodem van die put. Rond half 3 (kinderen bijna uit school) begon de hyperventilatie al, mijn hart begon te kloppen en het zweet brak me uit. Ik kon niks meer hebben. Fysiek en emotioneel uitgeput.
Ben ik helemaal thuis komen te zitten? Nee, mijn overtuiging dat de wereld en mijn gezin niet zonder mij kon en mijn wilskracht waren erg sterk.
Wat ik wel wist is dat mijn leven anders moest. Ik heb een coach opgezocht en een afspraak gemaakt.
Ik ben 1x geweest en toen dacht ik het allemaal wel weer zelf te kunnen. (Die overtuiging was erg koppig). Ik heb wel contact gehouden met de coach omdat we een gedeelde interesse hadden: energetisch werk en het holisme.
Wetende dat ik mijn leven echt anders moest inrichten ben ik trainingen, cursussen en opleidingen gaan volgen op het gebied van energie, HSP, persoonlijke groei & ontwikkeling, Reiki, NLP (Neuro Linguistisch programmeren), BRTT (Body Remembers Trauma Therapy) etc en mag ik mij nu Holistisch Therapeut io noemen
In al die trainingen, cursussen, sessies etc gewerkt aan mezelf, mijn zelfliefde, leren luisteren naar mijn lichaam. Daarnaast mijn patronen, overtuigingen en demonen onder ogen gekomen waardoor ik een andere kijk op mezelf en de wereld heb gekregen.
Ik ben liever voor mezelf, sta steviger in mijn schoenen. Kan veel beter omgaan met de stress en drukte van alle dag. Ik weet wanneer ik mijn grenzen over ga en kan daarop acteren. Ik hou van mezelf en vind het mezelf waard om voor te vechten. Ik weet wat ik wil en wat mijn doelen zijn.
Dit alles heeft ervoor gezorgd dat ik naast een ervaringsdeskundige ook echt de tools heb om jou te begeleiden in die weg omhoog uit jouw burn-out.
Dat ook jij weer volop kan gaan genieten. Dat je overeind kan blijven staan in de stormen van het leven.
Durf jij het aan om samen met mij aan die weg omhoog te werken?
liefs Nina
